Vandaag is de derde week van onze vakantie begonnen. Wat een luxe om zo’n lange tijd vakantie te hebben. Het wordt nu weer eens tijd om een flinke wandeling te gaan maken. We houden ervan om zoveel mogelijk vanaf de camping te gaan beginnen met het wandelen en zo weinig mogelijk de auto te gebruiken. Daarom besluiten we om vandaag vanaf de camping in Frutigen naar Adelboden te gaan lopen. Dat is een behoorlijk eind maar we zien een aantla voordelen. Adelboden ligt hoger dan Frutigen dus we hoeven niet veel te dalen. En dalen is nou niet Hanny’s hobby. En daar komt bij dat we een regio pas hebben waardoor we gratis met de bus kunnen reizen.
Aan het begin van de wandleing lijkt het een saaie wandeling te worden. We lopen veel door bos. Maar gelukkig verandert het heel erg ten goede. Het wordt een heel afwisselende wandleing. Soms lopen we over rustige geasfalteerde wegen. Dan weer door een bosje en smal paadje, langs een watertje. Het is best warm vandaag dus als we een eindje over de helft zijn raakt ons water op. Gelukkig komen we langs huizen en de mensen spreken hier Duits. We horen stemmen in een tuin en gaan een gokje wagen. We treffen 2 mannen en een vrouw die rustig een biertje zitten te drinken in de tuin. Gelukkig voor ons hebben ze ook water. We zitten zo’n 10 minuten bij ze en maken een praatje over Zwitserland en Nederland en het klimaat. We zien regelmatig een berg met wat sneeuw. Eén van de mannen weet te vertellen dat hij 60 jaar geleden heel wat meer sneeuw had, toen was het nog een echte gletcher. Dat is wel een punt waar zij zich zorgen over maken. Het blijkt dat het huis waar we zijn het huis van de ouders was van één van de mannen. Nu wonen zij in Frutingen maar het huis is in de familie gebleven en wordt door de familie gebruikt om van de omgeving te genieten. Niet alleen in de zomer maar ook in de winter als je er heerlijk kunt sieën.
We lopen verder en ontmoeten dan een vrouw die aan het hooien is. Ook met haar maken we een praatje. We zijn onder de indruk van de inspanningen die boeren hier moeten verrichten om hun boerderij draaiende te houden. Ook deze mevrouw kent Nederland van vakantie. Hierna lopen we in één keer door naar Adelboden. Het is ondertussen best een lange wandeling geworden. zo’n 21 km en daarbij hebben we 923 meter gestegen en 385 meter gedaald. Deze nauwkeurige cijfers komen van mijn Garmin horloge. Hieronder is de kaart van onze wandleing te zien.
Als we in Adelboden aankomen hebben we nog net tijd voor een ijsje. We nemen de bus terug naar Frutingen. Op de camping wacht ons een verrassing. Het is vrijdag en dan staat er altijd een pizzabakker. Wij maken ook gebruik van zijn diensten en bestellen 2 heerlijke pizza’s .Een mooi slot van een inspannende maar leuke wandeldag.
