Zomer vakantie is lange tijd niet vanzelfsprekend geweest voor ons. Doordat Arie in het ziekenhuis heeft gelegen en maar heel langzaam opknapt hebben we overwogen om niet te gaan. Maar na overleg met de medewerkers van de groep waar Arie nu woont (Bertrand Russelstate 6) zijn we toch gegaan. Wij hebben het volste vertrouwen in de groepsleiding en aan de andere kant hebben we een tijdje rust ook wel nodig na alle spanning rond Arie.
Vorig jaar waren we van plan om naar de Dolomieten (Italie) te gaan en tevens naar Zwitserland omdat Kees daar de Swissalpine loop wilde gaan doen. Door omstandigheden ging dat toen niet door, vandaar dat we nu voor de herkansing gaan.
We vertrekken op woensdagavond om 9 uur. Het was de bedoeling dat we die dag al vroeg zouden vertrekken zodat we niet 's nachts hoefden te rijden. Maar bij nader inzien zou dat gehaast hebben betekent op dinsdag. Nu konden we rustig aan doen op woensdag en nog wat slapen overdag. We beginnen zodoende uitgerust aan de reis.
Het is bewolkt als we vertrekken en onderweg in Nederland krijgen we nog enkele pittige regenbuien te verduren.
Ook onderweg in Duitsland is het nog bewolkt.
De reis gaat voorspoedig en we schieten lekker op totdat we net na de "Brenner" de snelweg verlaten. Om op de camping in Zoldo Alto te komen moeten we een flink stuk over tweebaans wegen rijden.
Dat schiet natuurlijk niet op, maar het is wel een prachtige tocht. Het is duidelijk te zien dat de Dolomieten een ander gebergte is dan de Alpen in Zwitserland of Frankrijk.
Er moet tijdens deze rit ook flink geklommen en gedaald worden. We passeren verschillende passen. Er was er een met wel 17 bochten om een hoogte verschil van zo'n 500 meter te overbruggen. Gelukkig hebben we nu ondertussen ruimschoots ervaring opgedaan met het rijden met de vouwwagen in de bergen. Dus dat levert geen problemen op. Het schiet alleen niet echt op. Er zijn hele stukken waar je terug moet schakelen naar de eerste versnelling.
Om ongeveer half een arriveren we op camping Palafavera. Het is een rustige camping. We kiezen een plaats helemaal aan de rand van de camping aan een klein beekje. Er staat een caravan naast ons en verder helemaal niemand. Het opzetten van de vouwwagen gaat voorspoedig. De wielen aan de keuken is echt een oplossing. We kunnen nu eerst het grondzeil leggen en dan rijden we de keuken op z'n plek.
Na alle inspanningen genieten we nog even van de zon voor onze tent.
We sluiten de dag af door in het restaurant tegenover de camping wat te eten. De keus is beperkt maar het eten is goed en de prijs ook. In totaal zijn we 32 Euro kwijt voor een maaltijd inclusief drank en een toetje.
