Vanochtend zijn we al op tijd vertrokken vanuit Las Vegas. Het overnachten op het parkeerterrein van de Walmart is ons goed bevallen. We vertrekken om half 7. Vandaag hebben we voor het eerst problemen met het tanken. Als je bij een benzine pomp met je credit card betaald moet je meestal je postcode opgeven. Die wordt dan gecontroleerd met de postcode die bij de kaart hoort. Tot nog toe werkte het om 5 x 1 in te voeren. Vandaag dus niet. Gelukkig konden we via de shop een bedrag reserveren op de credit card. Tot dat bedrag mochten we tanken.
We gaan op weg richting Barstow, maar rijden onderweg door Mojave National Preserve. Niet overal kunnen we komen met onze RV, omdat er onverharde wegen zijn. Maar we kunnen het park doorrijden van Noord naar Zuid en genieten van het uitzicht. We zijn de bedreigde woestijnschildpad niet tegen gekomen helaas.
Wel zien we heel wat Joshuatrees in het uitgestrekte, droge landschap staan.
Plots komen we langs een verlaten nederzetting: Cima, waar alles er heel vervallen uitziet. Wel stonden er struiken met prachtige bloemen te bloeien.
In de verte doemen bergen op en als we een zijweg inslaan komen we al gauw tot de ontdekking, dat die niet geschikt is voor onze camper: unpaved. Kees keert de wagen en we vervolgen de verharde weg. We kruisen de Mojaveroad, een oude 225 km lange Indiaanse handelsroute tussen de Colorado River en Campo Cady, dat aan de benedenloop van de Mojave River lag.
We rijden een hele tijd langs een goed bijgehouden spoorlijn en zien in de verte een goederentrein aankomen. We zijn verbaasd over de hoeveelheid wagons, die de loc trekt. Helemaal aan het eind blijkt er ook nog een duwer zijn.
We komen bij het Visitor centrum in Kelso, waarbij ook een oud, niet meer gebruikt postkantoortje staa. Helaas is het centrum op dinsdag en woensdag gesloten sinds eind vorig jaar.
Maar het is wel een prachtig gebouw.
Er vlakbij staat ook nog de “jail”, waar boeven een paar nachten konden worden vastgehouden.
Als we doorrijden komen de Kelso Sand in zicht. En dan zien we in de verte een stopbord opdoemen. Een wegwerker met dat bord in zijn hand verzoekt ons te stoppen en even te wachten tot er een pilot-auto ons komt ophalen; dat zal een minuut of 25 duren…
Een mooie gelegenheid voor Hanny, die al zat te popelen om wat foto’s te maken van wat groeit en bloeit in de dessert.
Eindelijk komt de voorrij-auto er aan en we worden langs de wegwerkers gelootst.
Aangekomen in Barstow proberen we nog wat leuks te doen. We gaan naar het Route 66 museum maar dat is gesloten. Vervolgens gaan we voor informatie naar het California Welcome Center. Hoer nemen we allerlei folders mee over California.
We besluiten naar Calico Ghost Town te gaan. Calico was een dorp waar aan het eind van de 19e eeuw zilver gewonnen werd. Daardoor kwamen er heel veel mensen op af en werd het dorp behoorlijk groot.
Toen de zilverprijs zakte raakte het dorp verlaten. Het is toen opgekocht door iemand die het dorp wilde bewaren. Nu is het een soort open lucht museum waarbij allerlei pandjes weer zijn opgeknapt. Er zijn natuurlijk veel winkeltjes van gemaakt.
Natuurlijk ontbreekt de Sheriff niet.
Sommige huizen zijn gewoon tegen een rots aangebouwd.
De school en het kerkje maakten gebruik van het zelfde gebouw.
De zilvermijn.
Een huis is ingericht als museam zodat te zien is hoe de mensen vroeger leefden.
We kamperen deze avond weer op een parkeerterrein van de plaatselijke Walmart. We zijn niet de enige die daar overnachten. Aan het eind van de avond bellen we nog met Mirjam en Gerhard. Zij zijn nu in Yosemite Park en gaan morgen naar Death Valley. Jammer dat we ze niet ontmoeten maar wij vinden Death Valley te heet en te ver weg.