We staan voor onze doen vrij laat op, om kwart voor 9, nadat we gisteren al om zeker 11 uur in bed lagen. Het belooft vandaag een prachtige zomerdag te worden en daarom lijkt het ons goed om een wandeling te gaan maken.
We hebben gezien dat er een wandelnetwerk is in Twente. Dat betekent dat er op verschillende plaatsen genummerde paaltjes staan. Op die paaltjes staat met pijlen in diverse kleuren aangegeven welke route je kunt volgen. Het werkt dus anders dan bij het fiestnetwerk waarbij op elk paaltje staat welke andere knooppunten bereikt kunnen worden.
Bij het wandelnetwerk heb je een kaart nodig om overzicht te houden. We kijken op de website van het VVV en zien dat de kaart te krijgen is bij de vestiging in Beuningen. Dus na de koffie gaan we op pad naar het VVV kantoor. Tot onze verbazing is de wandelkaart niet te krijgen, ze zijn niet op tijd gedrukt. Dat is toch wel hoogst merkwaardig en ontzettend dom.
Wij maken nu een foto van de overzichtskaart maar het blijkt dat dit niet goed werkt.
Tot slot besluiten we om ons gezond verstand te gebruiken en gewoon naar het Lutterzand te gaan lopen. Onderweg passeren we een kanaal wat is aangelegd om de Dinkel te ontlasten.
We komen eerst bij het landgoed Meuleman en gaan daar een uitgezette paaltjes route lopen.
Het is hier ontzettend rustig, we zien bijna niemand. Gelukkig lopen er wel wat koeien in de wei, maar dan zijn we al aardig aan de rand van het landgoed.
Na “Meuleman” lopen we nog een korte paaljes-route bij de Dinkel. Het is nu een klein riviertje maar het blijkt dat als het regent dit wel anders is.
Het is heel grappig om te zien dat het Lutterzand en de Dinkel aan elkaar grenzen.
Op de terugweg lopen we door het Twentse land en fotograferen nog wat koeien onderweg. Leuk om te zien dat ze hier soms nog buiten lopen.
Dankzij het statief zijn we in staat om nu eens eindelijk te laten zien hoe we samen wandelen.
Bij thuiskomst blijkt dat onze keuze voor een plek waar je ’s middags en ’s avonds de zon heeft ook z’n ‘schaduwkanten’ heeft. Het is te warm om in de zon voor de tent te zitten.
Wij kiezen daarom een bankje op zo’n honderd meter van onze tent, waar we lekker in de schaduw kunnen zitten.
