Het weer in La Grave heeft vandaag een 10 gekregen van weeronline.nl. Dat kunnen we inderdaad beamen.
Om een uur of acht komen we uit bed, de zon schijnt al. Na het ontbijt en de koffie gaan we samen met Jannie wandelen. We rijden eerst met de auto naar de parkeerplaats “La Chazelet vlak bij Vilar d’ Arene. We lopen eerst een beetje richting de camping naar de top l’ Aguillon op 2100 meter hoogte.
In het begin gaat het fout want we lopen precies de verkeerde kant op. Het geeft wel een mooi uitzicht. De boeren zijn al druk met het hooien geweest.
Onderweg kijken we constant naar de gletscher en de hoge toppen van het parc Ecrins.
Met de telelens zijn de toppen heel mooi dichtbij te halen.
Op de helling van een berg is een boer het gras aan het maaien. Dat kost wat meer moeite en is iets gevaarlijker dan in Nederland. Al moet ik wel gelijk denken aan mijn vader. Vroeger pachtte mijn vader altijd het hooiland bij de Wilhelminasluis in Andel. Hoewel het daar geen berglandschap was, was het wel erg schuin.
Op papier ziet de route die we willen lopen er heel gemakkelijk uit. We vertrekken bij de P, die ik met een rood pijltje heb aangegeven in de onderstaande kaart. We lopen eerst naar naar l’ Aguillon, dat is een bergtop(je) op 2100 meter hoogte met een goed uitzicht over La Grave en de omgeving. Het is alleen jammer dat er heel veel vliegende mieren zitten.
Hierna willen we naar het Lac du Pontet lopen door eerst richting Col de la Pere te lopen en dan naar recchts. Op de kaart is het heel simpel maar we lopen te ver door waardoor we op een helling komen zonder pad. Dat stukje wat we zonder pad gelopen hebben het ik in het kaartje weergegeven met een gestippelde pijl.
Een voordeel van deze alternatieve route is wel, dat we nu Edelweiss zien. Dat hebben we al in geen jaren meer gezien. Dus een echt geluk bij een ongeluk.
Het meertje is niet echt groot, en het water is er niet echt koud. Dat komt omdat er geen bergstroompjes in stromen. Dat nodigt dus uit om te gaan zwemmen. Ik kan de verleiding niet weerstaan. Het is een bijzondere ervaring om zomaar in zo’n meertje met uitzicht op besneeuwde toppen te gaan zwemmen.
Bij terugkomst op de camping drinken we wat fris en daarna gaan we nog boodschappen doen in het dorp. Jannie wijst ons even aan, waar haar kamer in het het hotel is.
