Op vrijdag 7 augustus is het weer een heldere dag met hoge temperaturen in het vooruitzicht. La Grave heeft een Telepherique, een kabelbaan. Deze kabelbaan brengt je in twee etappes naar een hoogte van 3200 meter, terwijl  La Grave zelf op zo’n 1500 meter hoogte ligt.

Omdat het vandaag zulk mooi weer is besluiten we naar boven te gaan.

Zoals je op de foto hierboven kunt zien is het best wel een spannende tocht met de kabelbaan. Het is onvoorstelbaar dat die cabines aan zo’n staaldraad blijven hangen. Je hebt vanuit de kabelbaan een spectaculair uitzicht, het vervelende is wel dat hij af en toe stil blijft hangen als er beneden weer mensen moeten instappen of boven uitstappen.

We gaan eerst naar 3200 meter hoogte. Hier kun je wat rondlopen en kijk je zo van boven op een gletscher.

Maar het uitzicht op de omringende bergen is ook magnifiek. Doordat we zo snel zo’n groot hoogteverschil hebben overbrugd voel ik me wat draaierig. Maar dat belemmert het genieten niet.

Natuurlijk mag de foto waar we samen op staan niet ontbreken.

Na een uurtje gaan we met de kabelbaan terug naar het eerste station op 2400 meter hoogte. Hier kun je wandelingen maken. Onder andere naar een meertje. We proberen die wandeling, maar het daalt veel te veel vinden we. Want dan moet je die afstand ook weer stijgen.

We zijn ook getuigen van enkele lawines van steen en gruis. Op de foto hierboven is een boog van sneeuw en ijs te zien. Hier vallen af en toe enkele stukken met donderend geraas omlaag.

Op de foto hierboven is goed te zien hoe imposerend de bergen zijn. Hanny staat op de voorgrond en is maar een klein stukje van ons weg gelopen.

Hanny en Jannie gaan met de kabelbaan terug naar La Grave, maar ik besluit om te gaan lopen. Dat betekent zo’n 1000 meter dalen over een korte afstand.

Het betekent ook lopen over een richel met aan beide kanten een geweldig diepe afgrond.

Tijdens de afdaling loop ik langs de plek waar eerder, toen wij boven waren, een sneeuw- en gruis lawine terecht kwam.

Ik loop een hele tijd langs een riviertje wat gevoed wordt door de smeltende sneeuw.

Een enkele keer als ik het riviertje moet oversteken, blijkt pas hoe sterk de stroom is.

Om kwart over 4 kom ik op de camping aan. Het was vermoeiend maar een prachtige ervaring. Ik heb ook nog wat filmpjes gemaakt van mijn afdeling maar die komen later nog op de site.

Meer fotos bekijken