Sequoia National Park

Vandaag, donderdag 16 juni, slapen we uit voor onze doen. We komen pas om half 8 uit bed na een heerlijke nachtrust. Dat is des te verbazender, aangezien de camper heel scheef stond. Vandaag willen we verderop het Sequoia Park ingaan. Daarvoor rijden we over de zogenaamde Generals Highway die door het park loopt. Het is een prachtige weg, Maar het eerste stuk is ontzettend steil en heeft heel veel bochten. De maximum snelheid is 25 MPH en dat is echt niet overdreven.

We rijden naar de Lodgepole Campground. Om daar te komen rijden we door de eerste Sequoia bossen en komen we langs de grootste boom in het park de Sherman-Tree.

We kunnen gelukkig een plekje vinden op de camping, maar we zijn nog te vroeg om de camper er al neer te zetten. We parkeren daarom bij het Lodgepole Visitor Center. Hier doen we een paar boodschappen en we bellen naar Arie en Hanny belt ma even. Hier in Sequoia National Park hebben we helemaal geen telefoonbereik.

Vervolgens nemen we de shuttle bus naar het Sequoia Museum waar we weer overstappen op een andere bus die ons eerst naar Moro-rock brengt.

Hier heb je een goed uitzicht over de omgeving.  De volgende foto laat het toilet zien wat hier bij de bushalte is. Dit is een vrij gebruikelijke toilet in de National Parks. Je kunt niet doorspoelen alles valt in een grote onderaardse beerput.

We rijden nu met de bus verder naar Crescent Meadows. Onderwijl passeren we de tunnel die in een omgevallen boom is gemaakt. De bus kan daar niet doorheen maar er is een bypass.

We maken een wandelingtje bij de Meadows. Vervolgens besluiten we om niet meer met de bus terug te gaan, maar van hier naar de Sherman Tree te gaan wandelen. We hebben wel geen kaart maar er staan keurig bordjes om ons de weg te wijzen.

We lopen door een bos met reuze-sequoias. Naast de hoogte valt ons de prachtige kleur van deze bomen op.

De meeste van de giganten zijn door het vuur getekend. Dat lijkt een beetje vreemd maar het blijkt de redding van de Sequoias te zijn. Zij hebben een ontzettend dikke schors en kunnen het vuur goed doorstaan. Door de bosbranden wordt er een hoop rommel en lage begroeiing opgeruimd waardoor de sequoias weer meer ruimte krijgen.

Het is een hele bijzondere ervaring om tussen deze gigantische bomen door te lopen.

Het valt nog niet echt mee om ze goed te fotograferen. Het betekend in ieder geval dat er bijna alleen ‘staande’ fotos worden gemaakt.

Op de volgende foto zijn de verhoudingen goed te zien

Reuze bomen hebben dus ook reuze ‘cones’.

Ondertussen zijn we wat minder te spreken over de bewegwijzering. De Sherman tree komt ineens niet meer op de bordjes voor. We besluiten dan maar terug naar het museum te lopen. Dat gaat echter ook niet vanzelf. We dreigen de weg kwijt te raken. Het wordt steeds stiller. Eindelijk komen we twee mensen tegen die ons de weg wijzen.

We denken dat het nu simpel is, maar dat is het niet. We volgen een pad in de richting van het museum maar even later staat er een bordje wat ons weer terug wijst. Uiteindelijk gebruiken we ons richtingsgevoel en komen we toch goed uit.

Volgens een paar tegenliggers zijn er vlakbij 2 beren waar te nemen. Wij zoeken ze maar ze zijn ondertussen verdwenen.

Vlak voor het museum is nog een poortje in een omgevallen boom gemaakt. Hier laat een Francaise zien dat ze nog steeds de handstand kan.

Voor we terug naar de camping gaan nemen we de bus naar de Sherman Tree. Dat is de allergrootste boom ter wereld. Natuurlijk laten we ons daar fotograferen.

Met de Panorama functie ziet het er nog indrukwekkender uit.

Op de volgende twee foto’s is de Sherman Tree met een paar van zijn collega’s nogmaals van een afstandje te zien.

We hebben een leuk plekje op een grote camping toegewezen gekregen.

We zitten nog even buiten, maar zodra de zon weg is wordt het echt koud. De camping ligt op een hoogte van 2048 meter. Het is even wennen dat het niet meer zo warm is maar het is wel lekker.