Vanochtend vertrekken we na de koffie weer richting Florence, want daar is nog genoeg te zien. Ons plan is een flink stuk te gaan wandelen, zoals in de reisgids over Florence staat aangegeven. We besluiten te proberen of we door de weg te nemen, die we gisteren bij het hardlopen zagen, sneller in Florence komen. Dat is helaas niet het geval. In plaats van een half uur kost het ons nu een uur. Maar het is vakantie, dus gewoon accepteren en het grappige ervan in zien.

De wandeling die we willen gaan maken start bij de "Ponte Vecchio". We lopen daarheen via de "Duomo". Dat is de grote kathedraal van Florence. Dit is een imposant bouwwerk en zeer in trek bij de toeristen. Als wij er om een uur of 11 zijn staat er al een rij om de helft van de kerk heen. Wij willen ook best wel eens in die kerk gaan kijken maar dit gaat ons te lang duren. Als we het echt willen, moeten we proberen om er om half 9 te zijn als de kerk open gaat. 

 

 

De toren staat los van de kathedraal, en oolk hier staat een hele rij mensen die wachten om de toren te gaan beklimmen. 

 

We starten de wandeling die in het boekje wat we gekocht hebben over Florence bij de Ponte Vecchio. Een van de (oudste) bruggen over de rivier de Arno die door Florence stroomt. 
 

Het is verbazend om te zien hoe snel het aantal toeristen afneemt als je buiten de 'gebaande paden' gaat. We willen vanuit de stad naar boven wandelen naar de Basiliek van San Miniato al Monte. Onderweg zien we bijna niemand. Een paar andere toeristen en wat locale bewoners. 

Onderweg naar boven passeren we het huis waar de gleerde Galileo vroeger gewoond schijnt te hebben. Hij had een prachtig plekje uitgekozen. De weg stijgt vrij stijl en daarmee wordt het uitzicht ook steeds mooier. 

 

Het is een prachtige wandeling. Onderweg passeren we het fort "Belvedere" Er is een tentoonstelling van moderne kunst (sculpturen) in de tuin. Wij besluiten om daar maar niet te gaan kijken. Het trekt ons niet zoveel. We zien als belangrijkste publiekstrekker opengwerkte boomstammen die van binnen geel geverfd zijn. Je schijnt er wel een mooi uitzicht te hebben over de stad, maar dat zal later ook nog wel komen.

Het straatje omhoog is mooi, maar wel jammer dat de bewoners allemaal muren om hun bezittingen hebben gebouwd zodat we niet mee kunnen genieten van het mooie uitzicht over de stad. 

 

 Maar als we boven komen wordt ons geduld rijkelijk beloond en genieten we van een wandeling naar de kerk die we willen bezoeken.

 

De basiliek van San Miniato al Monte is een prachtige kerk. Hij is indrukwekkend groot en heeft een prachige crypthe.

 

De kerk, inclusief het plafond, is mooi versierd. Het is indrukwekkend om te zien waartoe de mensen vroeger al in staat waren. De kerk is heel oud, al in de 8e eeuw wordt er melding van gemaakt. 

 

Naast de kerk is een klooster en als wij er zijn hebben de monniken een viering in de kerk. Het zingen is indrukwekkend, maar de laatste monnik die inzet heeft blijkbaar niet de gave van mooi zingen. 

 

Het is ondertussen wat minder zonnig geworden met een klein spatje regen. Maar wel een prachtig resultaat voor een foto. 
 

Bij de terugwandeling passeren we nog een mooie grote kerk (San Groce), ook hier een rij mensen die naar binnen willen. 
 

Voor we naar de auto gaan lopen we nog even langs de place de Republic. Dit is de plaats waar het centrum van de stad was in de Romeinse tijd.

Op de terugweg naar de parkeerplaats waar de auto staat komen we nog langs een hotel waar de rijke mensen verblijven, althans aan de auto's voor het hotel te zien. 

We sluiten de dag af met een heerlijk etentje in het restaurant op de camping. We kiezen hier voor een verrassingsmenu, maar omdat het voorgerecht aubergine's bevat krijgt Kees een andere verrassing; een heerlijke pasta met truffelsaus. Het is een eenvoudig restaurant maar het eten smaakt er heerlijk en ook de sfeer is er goed.