Vandaag is het woensdag, 20 augustus. We hebben nu precies 2 weken vakantie. Het lijkt wel alsof we veel langer weg zijn. Vandaag slapen we eerst uit. Daarna gaat Hanny nog wat kaarten kopen om te versturen en Kees gaat hardlopen.
Er is een rondje van zo'n 15 km te lopen vanaf de camping. Eerst een stukje naar boven dan naar links en vervolgens een afdaling naar Limite Sur Arno. De afdaling is behoorlijk stijl en dat gaat daarom al niet zo snel. Maar dat geeft niet het gaat erom om te genieten van de uitzichten. De eerste foto is van het weggetje naar beneden.
Er zijn ook hier regelmatig wijnvelden te zien.
Na zo'n 8 km doemt Limite Sur L'Arno op. Zoals je ziet is het redelijk bewolkt, maar wel is het zo' 27 graden.
Aangekomen op het laagste punt van de loop begint de weg naar boven. De camp;ing ligt op 394 meter hoogte en Limite Sur L'Arno op 24 meter hoogte. Dat betekent dus 370 meter stijgen over zo'n 6 km. Dat is een vermoeiende bezigheid. Ik probeer hard te lopen waar het kan, maar als de weg erg stijgt is wandelen de enige mogelijkheid. Ik realiseer me opnieuw dat wandelen in de bergen ook een behoorlijke inspanning vraagt. Als ik wandel daalt mijn hartslag maar niet onder de 150 slagen per minuut. Mijn stelling is nog steeds dat een dag wandelen in de bergen te vergelijken is met het lopen van een marathon.
Hanny zit geduldig te wachten op de camping en maakt dan de volgende foto.
Na de broodjes rond middagtijd gaan we wat foto's maken van de camping. De warmwater voorziening is een attactie op zich. De geiser hangt gewoon buiten onder een afdakje en de 'schoorsteenpijp' kan nooit veel nu hebben. Typisch Italiaans zullen we maar denken.
Ook de douche is een bezienswaardigheid. Vroeger is er waarschijnlijk alleen koud water geweest. Toen het warme water zijn intrede deed hebben ze gewoon er een nieuwe douchekop naast gemaakt. De warme douche is te bedienen met een vreselijk grote rode knop. Het lijkt wel een alarm knop. Als je zowel warm als koud water vraagt door op de rode knop te drukken en de andere kraan open te zetten, dan geven beide douchekoppen water. Dat is naatullijk niet een prettige situatie, want je krijgt zowel warm als koud water of je heen.
Om een uur of drie gaan we nog even naar het plaatsje Caprice e Limite. Dit is het centrum van de pottenbakkers kunst in deze streek. Ze hebben er alles aangedaan om dat tot uitdrukking te brengen in straatversieringen en kusnt werken die ze gemaakt hebben.
Vooral deze verzameling fietsers voor het plaatselijke museam is heel leuk.
We gaan een korte wandeling in het dorp doen. Onderwijl brengen we nog een kort bezoekje aan de plaatselijke kerk. Leuk dat alle kerken hier gewoon open zijn. Dat moet in Nederland ook maar eens de gewoonte worden.
Het einde van de wandleing is een kapel een eindje boven het dorp. Heelaas is die gesloten en kunnen we er niet dichtbij komen.,
De mensen hebben in de stijl van de streek mooie keramische plantenbakken staan.
Alle huisnummers zien er uit zoals hieronder weergegeven. Leuk om te zien dat de keramiek overal terug komt.
Opnieuw is het een lust om door de prachtige straatjes te wandelen. Het valt op dat dit deel van Italie een rijke traditie heeft en heel oud is. Overal zie je gebouwen uit bijvoorbeeld de 12 e eeuw.
Aan het eind van de wandeling gaan we nog naar een leuke galerie waar ze keramiek wat zo bijzonder is voor deze streek verkopen. Er zijn hele mooie borden en schalen te zien. Ongeloofelijk knap en kleurrijk.
Wij kopen een mooie schaal. De zaak waar we deze schaal kopen wordt gedreven door een familie. Op de foto zie je moeder en zoon die samen in de winkel staan.
Bij terugkomst op de camping gaan we de verslagen van de laatste dagen bijwerken en sluiten we de dag af met een lekkere pizza in het restaurant op de camping.