Het is heel, heel lang geleden dat ik op mijn weblog heb geschreven. Vandaag moet het maar weer eens gebeuren.
De barre kou heeft me er niet van weerhouden om vandaag te gaan hardlopen. Na de middag toen de temperatuur wat gestegen was, maar nog altijd matige vorst, heb ik me dik ingepakt naar buiten gewaagd. Drie lagen over elkaar was genoeg om het niet koud te krijgen. Voor ik ging lopen eerst nog maar eens nagelezen waar je op moet letten bij lopen in de kou. In ieder geval een muts opzetten omdat je hoofd heel erg afkoelt. Mijn meest favoriete loopgebied is het Wekeromse Zand. Daar ben ik naar toe gelopen via de Hessenweg en de Goudsberg. Hier had ik een prachtig uitzicht op de Gelderse Vallei.
Tot hier toe liep ik steeds over verharde weg, wel met veel sneeuw op de weg. Met uitzondering van het laatste, doodlopende, stukje naar de Goudsberg.
Bij het zandgad is was deze keer geen zand te bekennen, maar wel veel sneeuw. Het is in het geheel niet koud als je aan het lopen bent. Het is zelfs noodzakelijk om af en toe mijn handschoenen uit te doen.
Bij het Wekeromse Zand aangekomen, blijken er ook nu nog gewoon zwart bonte koeien buiten te lopen. Eentje zelfs met een klein kalfje. Dit heb ik nog nooit gezien. Ik dacht altijd dat de zwart bonte Nederlandse koeien niet tegen de kou konden. Maar blijkbaar is het maar net hoe je ze went.
Op 'het zand' is het vandaag echt ploeteren. Het tempo zakt, maar dat kan me niets schelen. Gemiddeld loop ik toch altijd nog iets meer dan 10 km per uur. Er zijn heel wat meer mensen onderweg vandaag, maar ik zie verder geen hardlopers. Behalve als ik bijna thuis ben, dan kom ik Hanny nog tegen.
Vandaag dus lekker zo'n 20 km gelopen. Na afloop een voldaan gevoel omdat ik heerlijk heb kunnen genieten van de sneeuw en ondertussen nog lekker heb gelopen ook.
Na het lopen snel douchen, naar een verjaardag en tot slot een geweldig optreden in Voorthuizen van de "Elephant Produciton Creative Brotherhood", met Joost, Maarten en Wilco.