Op zondag ochtend staan we op tijd op zodat we om half 8 kunnen vertrekken naar Tusayan. Hier vertrekt de shuttle-bus naar het park. Het bussysteem in het park is heel goed. Er zijn verschillende buslijnen. In de zomer rijden de bussen elke 10 minuten. We gaan zo vroeg omdat we om 9 uur naar de kerk willen gaan. In het park is een conferentie centrum genaamd “Shrine of Ages”. Hier worden op zondag verschillende diensten gehouden. Om 9 uur is er een dienst van de baptisten. Het is niet druk bij de baptisten. De voorganger zit op zijn gemak op de hoek van het podium met een beker koffie in zijn hand. Leuk voor hem maar wel een beetje vreemd en niet echt uitnodigend. De dienst verloopt heel anders dan anders vertelt hij, dat komt omdat de band er niet is vandaag. Daarbij komt dat hij op zijn hart heeft gekregen dat we vaak teveel aan vormen vast zitten. Dus vandaar dat het vandaag wat anders gaat. De nadruk in zijn betoog ligt op het gebed. God vraagt toewijding aan Hem. We mogen grote dingen van Hem verwachten. Het zal vast goed bedoeld zijn maar het komt ons wat gemakkelijk over. Het lijkt erop dat de voorganger niet zoveel aan de voorbereiding heeft gedaan.
Na de dienst gaan we eerst naar de General Store die tegenover de Shrine of Ages is. Hier is WIFI zodat we nu eindelijk weer eens contact met het thuisfront kunnen leggen. Peter Jan vertelt dat het met Arie goed gaat. Peter Jan heeft zelf een leuke surprise party gehad gisteravond, die hem door Kristel was aangeboden ter gelegenheid van zijn 30e verjaardag.
Na wat zoeken op internet beginnen we te begrijpen dat de SIM kaart die we gekocht hebben alleen telefoon dekking in de hele USA geeft, maar beperkte data-dekking heeft. Jammer, maar niets meer aan te doen.
De rest van de dag gaan we de Rim Trail verder lopen waar we gisteren aan begonnen zijn.
Er staan prachtige bomen. Ze hebben vaak geen bast meer, maar toch blijkt er leven in te zitten.
Het is er ontzettend droog en dor. Maar toch zijn er af en toe plekken waar prachtige bloemen groeien. De natuur heeft veel kracht en sommige planten overleven op plaatsen waar je het absoluut niet verwacht.
De geleerden weten nog steeds niet precies hoe de Grand Canyon is ontstaan. Wij maken ons daar maar niet druk over en genieten van de prachtige uitzichten.
Het is vandaag zo’n 32 graden celsius, best wel warm om te lopen. Maar gelukkig hoeven we niet de hele tijd te lopen. Ongeveer parallel aan de Rim-trail rijdt de bus (Blue Line). Je kunt een stukje lopen van de ene halte naar de volgende en dan weer de bus nemen. Heel handig.
Een foto is mooi, maar het lukt niet echt goed om de diepte over te brengen. We hebben een nieuw Ultra-groothoek lens en die komt deze vakantie goed van pas.
De meeste tijd is de Colorado river niet te zien maar op heet volgende plaatje moet hij lopen al is het met het blote oog niet te zien.
Bij Hopi-house maken we een uitstapje naar een hele leuke winkel met lokale hand gemaakte artikelen in de Indiaanse sfeer. Het is prachtig maar niet te betalen.
Hieronder is weer een voorbeeld van uitbundige bloemen pracht te zien.
De lucht is mooi blauw maar toch is er vandaag ook een wolk te zien, wat het ook wel mooier maakt. Het meeste van de trail is verhard behalve het stukje wat we hier onder zien.
De Canyon ziet er niet overal hetzelfde uit. Hier is de kleur opvallend
Het fotograferen van de Colorado river gaat niet vanzelf, je moet er wel wat voor doen.
Met de zoom-lens is de Colorado River goed te zien. Hij stroomt heel hard maar dat is van zo’n afstand bijna niet te zien.
Als we terugkomen op de camping hebben we geluk dat de caming niet vol is. We waren in de veronderstelling dat we ook voor de volgende nacht gereserveerd hadden. Maar we hebben een fout gemaakt. We hebben het geld in de bus gegooid maar het kaartje wat op de camping plaats in de houder moet hebben we eraan laten zitten. Gelukkig is er vandaag nog volop plaats.
We lezen een hele tijd en na het eten luisteren we nog naar een kerkdienst waar Elsbeth Gruteke voorgaat.