Vandaag is het alweer de laatste dag van de maan juni. Dat betekent niet alleen het einde van de maand, maar het jaar zit er ook al weer voor de helft op. Het gaat snel. Maar nu even geen bespiegelingen. We gaan wandelen. De wandeling van afgelopen maandag staat ons nog levendig voor de geest en we besluiten nu een realistisch plan te maken en daarvan niet af te wijken. Hoet ook gaat. Het plan is om eerst met de bus naar Grawa-alm te gaan. Dan lopen naar de Grawa-waterval, Sulzenau alm en Sulzenau Hütte en dan weer terug naar de bushalte. Maar of het zo zal gaan is al snel de vraag.
Wij zijn in de veronderstelling dat we gratis met de bus mogen reizen met de Stubai kaart die we bij de camping ontvangen hebben. Maar dat blijkt niet het geval te zijn. In de zomerperiode is er ook een andere kaart: de Stubai-Plus kaart. En als die er is dan geldt onze kaart niet in de bus. Die Stubai-plus kaart krijgt je niet gratis bij de camping maar moet je kopen. Al met al betekent het dat wij de busreis moeten betalen. De kosten zijn 8 Euro. We realiseren ons dat we niet veel geld bij ons hebben maar dit kunnen we betalen en we hebben nog ruim 6 Euro over. We wagen de gok en gaan met de bus. We zien wel hoe we terug komen. Mogelijk kunnen we bij de Sulzenau Hütte wat drinken en dan een paar Euro contant geld extra pinnen.
Aan het begin van de wandeling staan we even stil bij de Grawas-waterval.
We kunnen uit twee paden kiezen. Één pad wat aangeraden wordt voor “Trittsichere” wandelaars en een gewoon pad. Wij besluiten de eerste optie te kiezen. Dat betekent dat we een pad omhoog krijgen wat steeds voorzien is van keurig aangelegde trapjes. Soms hebben ze een echt trapje gemaakt, maar meestal zijn het twee balken met daar dwars op geplaatste planken. Het loopt lekker makkelijk en we komen dan ook zonder problemen bij de eerste tussen stop bij Sulzenau Alm. Hier heb je een prachtig uitzicht me een mooi riviertje en een hele grote waterval. De waterval is zo’n 200 meter hoog. Echt imposant.
Als je naar de bovenstaande fotos kijkt dan valt de immense waterval op. Maar hoe je ook kijkt, je ziet nergens een pad naar boven. Toch moet dat pad er zijn, want boven aan in de buurt van het begin van de waterval ligt de hut waar we naar toe willen. We zetten onze wandeling voort en over een steil, kronkelig en smal pad komen we vrij gemakkelijk bij de hut. Wat er dan gebeurd komt ons ook weer bekend voor. We kunnen hier alleen maar met contant geld betalen. Maar ze denken hier in oplossingen en niet in problemen. Als we een handy hebben kunnen we mobiel betalen en natuurlijk kunnen we dan 2 euro extra contant krijgen zodat we de bus kunnen betalen. We genieten gerustgesteld van een heerlijk alcolholvrij biertje en een bord soep. Maar als we willen betalen blijkt er een nieuw probleem te zijn. Onze mobiele telefoons hebben geen bereik. Dus geen betaling via onze telefoon. Maar niet getreurd er is een oplossing. De beheerder van de hut schrijft een rekening uit en geeft ons de 2 Euro. We kunnen deze rekening bij de camping voldoen. Dan krijgt zij het geld wel weer van de campingbeheerder terug. Tevreden beginnen we aan onze terugweg. We komen zonder problemen weer bij de bushalte aan. Maar wel bij een andere halte dan waar we gestart zijn. Al met al hebben we een leuke wandeling gemaakt.
Hieronder zie je het overzicht van de wandeling. Ik gebruik de app Outdoor Active als kaart en deze app legt ook keurig de afgelegde route vast. Later zie je zowel de route als het hoogteprofiel.
Tot slot nog wat fotos van ons verblijf bij de hut en de afdaling. Op één van de foto’s is heel mooi te zien hoe het pad zich naar beneden slingert.
