Vandaag is het de tweede zondag in onze vakantie. Ook deze zondag besluiten we om naar een kerkdienst vanuit Nederland te luisteren. We luisteren naar een dienst vanuit de Jacobikerk in Utrecht waar Ds. K. van Meijeren voorgaat. Het beluisteren van het gesproken woord gaat prima. Maar van het gezang komt niet zo heel veel over. De preek gaat over Handelingen 11 waar de volgelingen van Jezus moeten vluchten uit Jeruzalem. Door deze vlucht brengen ze het Evangelie op andere plaatsen in de omgeving en in Antiochië worden ze voor het eerst christenen genoemd. De vluchtelingen zijn vast geen evanglisatiecampagne begonnen, maar misschien zijn ze gewoon in gesprek gegaan toen hun de vraag gesteld werd waar ze vandaan kwamen. De dominee trekt verschillende lijnen naar nu. Één van de lijnen is het feit dat ook nu ongeveer de helft van de vluchtelingen die in ons land komt, christenen zijn. Hij verwijst hierbij naar het boek “God is een vluchteling” van David Dessin. Dit boek beschrijft de invloed van deze vluchtelingen op onze samenleving.
Na de kerkdienst gaan we een wandeling maken. We wandelen stroomopwaarts het dal in tot aan de “Haute Glacier de Arolla”. Hier hebben we een prachtig uitzicht op de gletcher die we vanaf de camping steeds zien. Het weer is niet zo lekker maar we kunnen hier uit de wind zitten. Het grappige is dat we zelfs een kudde schapen zien vlak bij de gletcher.
Op de terugweg kijken we nog even bij een pompstation wat water naar het “Lac de Dix” pompt. Dat meer zorgt voor zo’n 20% van de electriciteit van Zwitserland. Een grote dam is gebouwd om het water op te slaan wat het hele jaar door wordt gebruikt om energie op te wekken. Een deel van het water loop zo het meer in, maar een groot gedeelte wordt uit de omgeving er naar toe gepomt. O.a bij Arolla staat zo’n pompstation wat smeltwater naar het meer pompt. Meer informatie is te lezen via deze link.
Een selectie van de foto’s is hieronder te zien.
