Het is alweer de tweede zondag in de vakantie. Na de regen en kou van gisteren voelt het vandaag weer weldadig aan. We worden ’s ochtends om een uur of acht door de zon gewekt. Om die tijd komt de zon over de berg heen.
Na het ontbijt luisteren we naar een preek van Ds. Paul Visser uit Amsterdam. De preek gaat over Johannes 17. Het is een bijzondere dienst die we beluisteren, want aan het eind van de dienst worden de resultaten van een bezinningstraject op de toekomst van de gemeente gepresenteerd. Heel slim omdat op zondag te doen, omdat je dan alle mensen bij elkaar hebt. Johannes 17, het gebed van Jezus voor zijn gemeente,, was gekozen omdat dit gedeelte centraal stond bij de bezinning. Kern is de eenheid van de gemeente en het feit dat Jezus alles voor zijn gemeente heeft gedaan.
We blijven vandaag op de camping, maar ook hier is het een mooi gezicht en heerlijk rustig.
We doen heel rustig aan vandaag. We lezen wat, drinken een glas en eten een broodje met echte blauwe kaas uit de streek.
Aan het begin van de avond gebruiken we onze nieuwe grill-plaat op de skottel. Het vlees en de groente smaakt prima. Het smaakt mij beter dan het lapje vlees van gisteren.
Na een kopje koffie en de afwas lopen we nog even naar het dorp. Het valt ons op dat ook hier huizen zijn met prachtige zonnewijzers.
Terwijl we in het dorp lopen, horen we muziek. Een behulpzame vrouw legt (zowaar) in het engels uit dat er een feest is vandaag. Het twintig jarig jubileum van “Passion Queyeras”. Dit is een organisatie die cultuurschatten in dit deel van Frankrijk wil behouden. We lopen samen met deze vrouw naar het kerkplein waar het feest begint. Onderwijl vertelt zij nog wat over het leven in Abries. Er wonen weinig mensen. De mensen die er wonen leven van hete toerisme in de zomer en de winter. Er zijn veel huizen die in het bezit zijn van families, die er af en toe in de vakanties komen. Maar die het familie-huis aanhouden. Ze noemt dat “Patrium Familias”.
Aangekomen bij het feest begint er net een presentatie over wat Passion Queyeras in de afgelopen 20 jaar gedaan heeft.
Wij verstaan geen woord van wat er gezegd wordt, maar we herkennen wel diverse kapelletjes en andere gebouwen die ze opgeknapt hebben. Onder andere de kapel bij Malrif waar we afgelopen maandag tijdens onze wandeling naar Lac du Malrif langs kwamen.
Het is een gezellige drukte buiten.
Al snel begint de muziek groep te spelen. Ze spelen heel aanstekelijke franse nummers, waar door de mensen lekker op gedanst wordt.
Het is vooral leuk om te zien dat jong en oud aanwezig is. Een paar kleine meisjes doen ontzettend hun best bij het dansen.
