Vandaag is de dag van de excursie die we al maanden geleden in Nederland hebben afgesproken. Het gaat om een bezoek naar de Necropolis die zich onder de St. Pieter bevind.  Dit is een excursie waar maar een beperkt aantal mensen per dag worden toegelaten en waarvoor je je ruim van te voren moet opgeven. Dat hebben wij dus gedaan. Omdat Aniek niet mee kan met deze excursie gaan we in twee groepen. De eerste groep met Peter Jan, Kristel, Mirjam en Gerhard in de ochtend en de rest in de middag.

Wij rijzen met de metro naar de Sint Pieter en verbazen ons over het grote aantal mensen wat de Sint Pieter wil bezoeken. Het volgende filmpje geeft een impressie van de drukte.

 

Zoals gezegd hebben wij ons van te voren opgegeven voor de excursie, via deze link. Je moet je melden bij de Zwitserse Garde aan de zijkant van de St. Pieter. De Zwitserse Garde is de bewakingsdienst van de Paus en het Vaticaan. De geschiedenis gaat honderdeden jaren terug toen Zwitserse soldaten in dienst waren van de Paus om hem te beveiligen. Meer informatie kun je hierover vinden via deze link.

Ze gebben een prachtig uniform aan, maar hoewel je hun wapen niet ziet zijn ze goed bewapend.

Wij hebben de excursie in de middag gedaan. Dat zorgde nog voor een probleem. Zoals gebruikelijk in Rome bij het bezoek aan een attractie moest onze bagage gescand worden. Hanny had een klein, Zwitsers zakmesje in haar tas. Dat had ze de vorige dagen ook maar toen werd het niet opgemerkt door de scanner. Het mesje moest weggegooid worden. Dat zou wel heel erg jammer zijn omdat ze het mes al jaren heeft en er aan gehecht is. Het lukte echter om dit te voorkomen door Gerhard en Peter Jan te bellen en het mesje in een vuilnisbak te leggen waar zij bij konden. We mochten niet op hen wachten om het mes af te geven. De keus was direct het mesje in de vuilnisbak gooien of niet naar binnen gaan.

De excursie was heel erg interessant. Een Vlaamse (filosofie) student deed de rondleiding. Onder de St. Pieter liggen de resten van de eerste kerk die in de tijd van Constatijn gebouwd is en daaronder liggen weer de graven die door de Romeinen gebruikt zijn om hun doden bij te zetten.

Een bijzonder verhaal is het verhaal van het graf van Petrus. In eerste instantie was ik wat sceptisch daarover. Hoe kun je dat nu zeker weten. Maar tijdens het verhaal van de gids moest ik mijn scepsis aan de kant zetten. Zijn verhaal klonk heel logisch. De moeder van Constantijn, Helena, was heel vroom en zij heeft een gedenkteken gevonden bij een graf en dat uitgebreid en daar een kerk overheen laten bouwen. Eigenlijk was de plaats niet geschikt voor een kerk maar koste nog moeite werden gespaard. Daar kwam nog bij dat het niet direct goed was om de Romeinse Necropolis met de grond gelijk te maken. Constantijn heeft daar in zijn functie als Romeins hogepriester zelf toestemming voor gegeven. De gids vertelde een realistisch verhaal over Constantijn. Hij had een teken (het kruis) in de wolken gezien, hij had respect voor de christenen en gaf hen godsdienstvrijheid, maar hij bleef wel de hogepriester zoals de keizers voor hem.

Terwijl de eerste groep de Necropool bezocht hebben wij de Engelenburcht bezocht. Dat is een heel oude burcht op een heuvel vlak bij het Vaticaan. Deze burcht werd als onneembaar gezien en behoorde en werden door de Pausen in het verleden gebruikt als schuilplaats als er gevaar dreigde. Het gerucht gaat dat er een gang van het Vaticaan naar deze burcht loopt.

Aniek was ook bij ons en zij vermaakte zich heerlijk op het ommuurde pleintje boven op de burcht.

Hieronder zijn nog wat meer fotos te zien.

Direct na de excursie naar de Necropool hebben wij de St. Pieter bezocht. Je kon direct binnendoor naar de kerk. De kerk is ontzettend groot, maar maakte veel indruk. Op de één of andere manier raakte mij de inrichting van de kerk.

Aan het eind van de middag hebben wij de toren beklommen. Dat was een geweldige ervaring. Juist op het moment dat wij boven bij de koepel stonden en de kerk in konden kijken werd er een dienst gehouden beneden. Bijzonder om die geluiden daar hoog boven de kerk te horen. En natuurlijk was het uitzicht over Rome fantastisch.