Van de markt spoeden we ons naar het tweede deel van de mock-wedding; de receptie. Natuurlijk is ook dit heel anders dan wat wij verwachten. Hier vind het inzamelen van het geld, waar het om begonnen is, plaats. Het bruidspaar en hun begeleiders komen op dezelfde manier naar voren, al dansend. Daarna stellen ze zich op en worden er steeds groepen naar voren geroepen. Iedereen strooit met geld wat voor het goede doel is. Bij een een echt huwelijk vindt het inzamelen van cadeau’s en geld op een soortgelijke manier plaats. Wij doen ook mee en strooien met ons (klein) geld voor het goede doel.
Wij verwachten wat te drinken en eten te krijgen, maar dat is er hier niet bij. De muziek staat heel hard. Dat schijnt altijd het geval te zijn in Malawi, maar nu is het ook nodig omdat vlak bij ‘onze wedding’ een echte trouwerij plaatsvindt. Als de muziek bij ons zachter gaat wordt het overstemd door de muziek van de andere bruifloft. Na een anderhalf uur houden wij het voor gezien en gaan we naar huis.
’s Avonds direct na het eten maken we kennis met de buurman die ‘even’ komt om ons welkom te eten. Dat even wordt bijna een uur, waarbij hij uitgebreid vertelt over zijn werk voor zending onder moslims. Hij probeert met moslims de koran te lezen en aan te tonen dat Jezus als zoon van God ook in de koran voorkomt.
We sluiten de avond af door het eerste deel van de Justice Conference van Tearfund te volgen. Het hele programma duurt tot elf uur. Wij houden het halverwege voor gezien want morgen gaan we naar de dienst van 6 uur in de kerk. En hier doen ze niet aan zomer- en wintertijd, dus wij zetten de klok niet een uur terug zoals in Nederland.