Na een rustdag is het goed om weer een flinke wandeling te gaan maken. Vandaag gaan we eerst met de trein van Filisur naar Preda. Preda kennen we nog van vroeger toen we in Chapella bij Cinuos Chel op de camping stonden. We hebben toen een keer het Bahnlehrpfad gelopen van Preda naar Bergùn. Hier is de spoorlijn op zijn mooist en heb je vanaf het wandelpad het mooiste uitzicht op de spoorlijn.
Vanaf het station van Preda gaan we onze tocht beginnen. We lopen eerst door het bos en later langs een prachtige bergbeek en door weilanden. Het pad voert ons richting de Ela-Pas.
Het uitzicht wordt steeds mooier. Het is elke keer weer onvoorstelbaar hoe mooi en indrukwekkend de bergen zijn in Zwitserland.
Zoals op de foto's te zien is, is het vandaag heel afwisselend. Mooie wolken, besneeuwde bergen maar ook bergmeertjes trekken onze aandacht.
We bereiken de Ela Pas na een behoorlijke klim. Al met al hebben we zo'n 1000 meter moeten klimmen. Wel de moeite waard. We bestuderen even de wegwijzers die er staan. Het is altijd weer een genot om de gele bordjes te zien. Dit jaar heb ik voor het eerst mijn Garmin Forerunner 305 met GPS ontvanger in gebruik. Deze heb ik vooral om bij het trainen voor het hardlopen te gebruiken. Het is ook verbazend om te zien hoe nauwkeurig de hoogtemeter is. Het is geen luchtdruk hoogtemeter, maar een hoogtemeter die de hoogte berekend aan de hand van de signalen van de GPS-satelieten. Er is nooit meer dan zo'n 50 meter afwijking en vaak is het nog nauwkeuriger.
De blauwe gentiaantjes hebben hun beste gedaan om er vrolijk bij te staan. Naast de mooie uitzichten genieten we ook bijzonder van de planten en bloemen die overal groeien, soms op de meest vreemde en onmogelijke plaatsen.
Als we bij de Ela-hut aankomen hebben we ongeveer 6 uur gelopen zonder dat we ook maar iemand ontmoet hebben. Nu ontmoeten we de eerste wandelaars. De afdaling van de hut terug naar de camping is bekend terrein omdat we vorig jaar die route in de andere richting hebben gelopen. Het is een vermoeiende afdaling omdat hij nogal stijl daalt. Vooral het laatste stuk is 'berucht' omdat je dan over een onverharde weg loopt. We besluiten daarom een afsnij-pad te nemen dat vlak bij de camping uitkomt. Het is wel afwisselend, maar we krijgen wel spijt omdat het ontzetten steil is.