Vandaag de 1e vakantiedag. We doen rustig aan, pakken de laatste spullen in, drinken nog een bakje koffie en vertrekken richting Vlijmen. Helaas gaat het onderweg steeds harder regenen en er zit niets anders op, dan de vouwwagen in de regen opzetten. De 2e x sinds we met de vouwwagen op pad gaan en allebei in eigen land.
Die 1e keer, toen we in Epen (L) in de stralende zon aankwamen en het, nadat we ons hadden aangemeld, plotsklaps begon te stortregenen, om voorlopig niet meer op te houden, vergeten we echt nooit meer. Kees drijfnat, in zijn onderbroek de haringen in de grond slaand, de kinderen (1997) zolang in de auto, die de volgende dag niet meer wilde starten, omdat de accu helemaal leeggebruikt was,…een drama.
Nu, met deze makkelijk op te zetten wagen, draaien we er onze hand niet voor om. Hij staat met een uurtje weer helemaal strak en houdt zichprima met dit hersfstweer.
We gaan nog even op pad, naar de Wit, een supergrote campingwinkel en kopen daar een lamp en windscherm.
Terug op de camping warmen we de macaroni op, die van thuis was meegekomen en na deze versterking gaan we naar het ziekenhuis in Den Bosch om moeder te bezoeken. Ze is verhuisd en moet nu een kamer delen met 3 anderen. Jammer, ze had een 1-persoonskamer, maar er worden zoveel mogelijk mensen bij elkaar gelegd, nu de vakantieperiode is aangebroken. We lopen nog een eindje met haar door de gang en bekijken het weidse uitzicht dat je hebt op deze 7e verdieping.
Ze is redelijk in haar doenen we maken nog even de bladen met woordspelletjes. Dat gaat haar goed af. ze had er 's middags zelf ook al naar zitten kijken, zegt ze.
Weer bij de tent gaat de dikke truen de kachel aan en wordt er een warme bak koffie genuttigd. De regen tikt bepaald niet zachtjes op het tentdak..
