Vandaag is het al weer vrijdag, de tweede vrijdag in de vakantie en de laatste dag dat we in Bondo staan. Tenminste Hanny en Kees staan nog in Bondo, want Wilco gaat vandaag naar huis. We staan om 4 uur zodat Wilco op tijd in Chiavenna is. Wilco wil met de trein naar Como gaan, maar omdat het nog zo vroeg is rijdt er het eerste stukje een bus (van Chiavenna naar Colico). Als alles volgens plan verloopt is hij om een uur of 8 in Como. HIj wil dan naar de snelweg lopen en bij een benzinestation proberen een lift te vinden.
Wij gaan voor we naar de camping terug gaan nog even naar Soglio om nog een paar foto's te maken met het eerste daglicht.
We slapen nog van 6 tot 10 uur. Deze dag doen we het rustig aan. Na de middag gaan we nog naar het slot Castelmur en een kerkje, beide bij Stampa. Het slot is gebouw door Giovanni de Castelnur in de 19e eeuw. HIj had al jong fortuin gemaakt doordat hij een of meerdere patisseries had in Marseille. In die tijd zijn veel ondernemers uit Graubuden naar andere plaatsen in Europa vertrokken om daar patisseries en andere gebakszaken op te zetten. Het bakwerk van de zwitsers was fameus in die tijd.
Giovannie ging rentenieren in zijn geboortestreek. Hij trouwde maar kreeg geen kinderen. Hij had een brede belangstelling voor zijn geboortestreek en heeft heel veel goed werk gedaan. Het slot is niet zo groot maar wel heel mooi. Op dit moment zijn een aantal kamers ingericht zoals ze vroeger waren. Natuurlijk is het slot groter dan een gemiddeld huis maar er is niets protserigs of overdadig aan.
Hierna bezoeken we het kerkje van Stampa. Het is er heel erg rustig. Kees probeert nog even het harmonium te bespelen.
Ook buiten is het heel rustig. We hebben een heel ontspannen middag en genieten nog even voor het laatst dit jaar van het uitzicht op de bergen en natuurlijk van de rust die de bergwereld uitstraalt. We realiseren ons dat we bevoorrechte mensen zijn dat we zo'n vakantie kunnen hebben. Het lijkt ons ook mooi om hier nog eens terug te komen in een andere periode van het jaar; bijvoorbeeld in de herfst.
We besluiten op tijd naar bed te gaan omdat we morgen door willen reizen naar Italie (Ligurische zee). We liggen eerst nog een tijdje wakker omdat er een groep nederlandse jongeren is gekomen die nog laat buiten zitten en druk praten. We zijn dat niet meer gewend op deze rustige camping waar iedereen normaal vroeg naar bed gaat.