De laatste maanden staat het hardlopen op een lager pitje dan ik zou willen. Arie heeft ruim twee maanden in het ziekenhuis gelegen en ondertussen zijn we ook met een verbouwing thuis gestart. Arie is weer thuis maar het kost nog wel veel energie. De verbouwing is zo ver gevorderd dat wij nu zelf aan de slag kunnen met het schilderwerk. Vandaag echter eerst toch maar eens gaan hardlopen. Op facebook heb ik al aangekondigd dat dit de eerste 30+ km duurloop wordt sinds tijden.
Samen met Wilco begin ik, maar na een km of 8 gaat Wilco terug omdat hij naar de kapper moet en toch niet zoveel getrained is dat hij 30 km gaat halen. Ik loop naar Ede waar Arie nu sinds ontslag uit het ziekenhuis woont. Ik kies ervoor om via allerlei binnenweggestjes via Ederveen te lopen. Dat is mooi. Hier wordt nog op de ouderwetse manier gehooid door boeren. Prachtig om te zien.
Niet alleen he hooien is mooi maar ook de rijke bermen.
Even verderop aan de rand van Ede valt mijn ook opnieuw op de prachtige berm.
Na ruim 18 km kom ik bij Arie aan. HIj is heel rustig en vriendelijk. Na een half uurtje zet ik koers naar huis. Ondertussen is het 12 uur geworden en warm. Nu begint de warmte en mijn gebrek aan training zijn tol te eisen. Ik wil graag een echte lange duurloop doen omdat ik de training voor de Swiss Alpine run aan het oppakken ben. Toch besluit ik mijn verstand te laten prevaleren. Hanny is gelukkig bereid om me even op te halen bij de Goudsberg.
Eerst maar eens even flink rusten de komende week en dan hoop ik volgende week weer een nieuwe poging te wagen.