Maandag 19 juli belooft een mooie dag te worden. Het weer is omgeslagen. Het was gisteravond al te zien omdat er voor het eerst sinds een dag of 4 weer sterren te zien waren.
Vandaag gaan we dus wandelen. Om niet te veel te hoeven klimmen gaan we eerst met de bus naar het Gepatschhaus, dat is een hut die een eind verder ligt net voorbij het stuwmeer dat in de zestiger jaren van de vorige eeuw is aangelegd. De bus is gratis maar halverwege is een “Maut station”. Iedereen moet uitstappen en tol betalen (7 Euro p.p.) om verder te mogen. De busrit is wel de moeite waard want het Gepatschhaus ligt op zo’n 1900 meter hoogte.
Van het Gepatschhaus gaan we naar Nassereither Alm lopen. De Alm ligt op 2050 meter hoogte. We denken dus dat het een makkie wordt. Maarbij het begin zien we een bordje staan dat het 2 1/2 uur lopen is. We vermoeden nu dat het dus niet zo simpel is. En gaandeweg komen we er achter dat we een smal kronkelend pad wat dan weer omhoog en dan weer omlaag gaat. Het pad gaat grotendeels door gras. Het loopt niet gemakkelijk maar het is wel heel erg mooi met een ware bloemenzee..
Aan het begin van onze wandeling kijken we regelmatig even om, zodat we een mooi uitzicht op de besneeuwde bergen achter ons hebben.
Tijdens het lopen is goed te zien dat het veel geregend heeft. Er stroomt regelmatig water over het pad. Wel leuk, maar je moet wel goed uitkijken.
Water is dus een ander thema. Niet alleen door de regen van de afgelopen tijd, maar er stromen ook heel wat beekjes naar beneden. Een aantal keren passeren we ook een waterval.
Bij één waterval blijven we een tijdje zitten genieten. Met wat kunst en vliegwerk, maken we een foto van onszelf via de zelfontspanner.
Hieronder laat ik een serie fotos zien van beekjes en watervallen.
Als we vlak voor de Alm zijn, maken we een klein uitstapje een dal in.
Het is een prachtig dal. Als je dat dal verder inloopt (klimt) kom je bij een meer uit. Hoewel we genoeg tijd hebben gaan we toch deze uitdaging niet aan. Want als we dat wel doen, betekent het nog zo’n 500 meter extra stijgen en de hele dag lopen. Met het risisco dat je aan het eind moet haasten om de bus te halen. Want de enige en laatste bus vertrekt om half 5 vanaf het begin van het stuwmeer.
Nadat we een tijdje hebben gezeten beginnen we aan de weg naar de alm. We kunnen hier wat drinken maar het ziet er niet echt leuk uit en geen mooi uitzicht. We lopen dus direct door naar het stuwmeer.
Het stuwmeer is aardig groot en vanuit het meer loopt er een leiding waardoor het water naar de krachtcentrale van Prutz gaat. Die centrale ligt zo’n 800 meter lager dan het meer. Het meer is in 1964 gereeed gekomen en er is ruim 2 jaar aangewerkt.
We nemen het ervan bij het pannorama restaurant aan het begin van het meer, hier is ook de bushalte.
Hieronder tot slot nog wat fotos van de dam en ons relaxen, zowel bij het restaurant als later nog even aan de rand van het meer.
