Rome – dag 3

Nadat we een groot deel van de zaterdag met zijn allen hebben opgetrokken gaan we er vandaag met zijn tweeën op uit. We hebben een heel plan, maar het is nog maar de vraag of het allemaal gaat lukken.

Want vandaag is het een regenachtige dag. Wanneer ik ’s ochtends brood ga kopen wordt ik al direct aangesproken door straatverkopers. Er lopen heel wat van de verkopers rond, en ze zijn heel creatief. Gisteren verkochten ze nog voornamelijk selfie-sticks, maar nu zijn het paraplu’s en poncho’s. Ik koop een paraplu voor 5 euro.

Maar ik krijg van die koop al heel snel spijt.

Bij de bushalte aangekomen moeten we een tijdje wachten. Het is hard gaan regenen en er staat een flinke wind.

Gevolg is dat ik na een paar minuten met het handvat van de paraplu in mijn hand sta en de paraplu vliegt door de lucht.

Hanny ziet er op dat moment wel de lol van in, bij mij duurt dat nog wel eventjes. Op zijn zachts gezegd, ben ik niet echt ‘amused’.

We zijn op weg naar de Synagoge en de joodse wijk. Bij het Colloseum willen we de metro nemen. Dat geeft ook een probleem.
De OV-kaart is van papier en door de regen is hij nat geworden. Met als gevolg dat hij opgeslokt wordt door het apparaat maar er niet meer uit komt. Dat wordt lastig, maar zodra iemand anders zijn kaart in het apparaat steekt komt hij er (gehavend) uit.

Ondertussen heb ik mijn paraplu weggegooid. Een Nederlandse poncho helpt meer op dit moment.

Via het Metrostation Piramide, er ligt daar een heuse piramide, en opnieuw een bus komen we uiteindelijk bij de synagoge aan.

Ondertussen zijn we compleet verregend, maar de rondleiding die we volgen is bij in zijn geheel binnen.

De synagoge ligt in het deel van Rome waar vanaf halverwege de 16 eeuw het joodse getto gevestigd was. De toenmalige paus besloot dat alle joden bij elkaar moesten wonen in een getto dat ommuurd was. De poorten van het getto waren op bepaalde tijden van de dag gesloten. Op zondag bleven ze de hele tijd gesloten en alle mensen waren verplicht op die dag een mis bij te wonen. Ook het aantal beroepen wat ze mochten uitoefenen was beperk. En tot slot mocht er maar één synagoge gebouw zijn. Omdat er diverse groepen joden (Duitse, Spaanse en Italiaanse) waren hebben ze heel vernuftig besloten om vijf synagoge’s te maken in het ene gebouw.

Na de rondleiding door de synagoge bekijken we het museum waar veel interessante dingen over de geschiedenis van de Joden in Rome is te zien. Het is zo bizar om te zien dat er altijd zondebokken gekozen worden door de heersers in deze wereld.

Als we de synagoge verlaten regent het nog steeds. We gaan op zoek naar het theater van Marcellus. Het blijkt dat we vlak bij de overblijfselen staan. Het ziet er bijzonder uit, maar het is te nat om alles goed te bekijken. We besluiten daarom maar om een kopje koffie te gaan drinken.

Omdat het nog steeds regent besluiten we een bezoek aan het Vaticaans museum te gaan brengen. Met de bus zijn we er zo. Het museum gaat om 6 uur dicht en wij gaan om 4 uur naar binnen.

Er zijn mooie dingen te zien in dit museum. Het valt ons op dat er geen plekje op de muren en de plafonds is dat niet beschildert is. De belangrijkste reden van het bezoek is de Sixtijnse kapel. Dat is inderdaad indrukwekkend, maar het is zo ongelofelijk druk dat onze aandacht wel erg afgeleid wordt. Heel vreemd om te horen dat er steeds ‘silence’ wordt omgeroepen. Het helpt echter niet veel.

We sluiten de avond af met het bijwonen van een vesper in de Sant Anselmo kerk.  Deze kerk is bij een universiteit. Het is een hele sobere kerk, maar hij is echt prachtig.

Na alle drukte van het Vaticaans museum en de Sixtijnse kapel is dit een ware verademing. We kunnen het meeste van de vesper (wat tekst betreft) niet volgen, maar het maakt diepe indruk op ons.

Alles is heel eenvoudig maar o zo mooi.

Tot slot lopen we naar het appartement, waar we een heerlijk bord pasta voorgeschoteld krijgen, zonder dat we er ook maar iets voor hoeven te doen.

Hierna hebben we niet veel energie meer over en gaan we op tijd naar bed.