Nadat we gisteren een klein stukje ingelopen hebben, gaan we vandaag een langere wandeling maken. In het verleden begonnen we nog wel eens direct met een grote of schier onmogelijke wandeling. Dat zal ons niet meer gebeuren, hebben we ons voorgenomen.
Het eerste stukje van de wandeling is goed te doen, de eerste kilometer is nagenoeg vlak. Maar dan begint direct het echte werk. Op mijn Garmin horloge kan ik zien dat de stijging zo’n 20% is. Dat is best pittig als je laatste wandelingen in Nederland waren. Maar wij geven niet op. Af en toe houden we even een kleine stop om op adem te komen.

Hier is zo’n tussenstop te zien. Het pad bestaat uit losse stenen en het stijgt mega-veel.

Maar we zetten door en onze inspanning zijn niet voor niets als we het meer (Lac de Cristol) bereiken.
Op de volgend overzichtsfoto is het meer in zijn geheel te zien.

Bij het meer houden we pauze en eten ons meegenomen brood op. Ook maak ik hier nog een kort filmpje wat hieronder te zien.

Bij het meer maak ik nog een paar foto’s en voor we aan de afdaling naar de camping beginnen, hebben we nog even een discussie over de route die we taan lopen. We hebben 3 opties

  1. Precies zoals we gekomen zijn.
    Dat heeft het nadeel dat de afdaling lang en behoorlijk steil is met veel losliggende stenen.
  2. Via Rifugio de Buffère. 
    We lopen dan een heel stuk langer maar veel minder steil
  3. Een hele korte afdaling naar Névache.
    Dat betekent minder kilometers maar wel steil

We kiezen uiteindelijk voor de laatste optie. Het is steil maar het pad is goed en volgens de routeplanner moet in een uur te doen zijn. Wij doen er 5 minuten langer over. Die prestatie belonen we met een heerlijk ijsje in Névache.

We hebben een prachtige wandeling gehad vandaag. Niet te licht maar ook niet te zwaar.