We vertrekken vandaag weer vroeg dat is ons gisteren goed bevallen. We verlaten Capitol Reef en zetten koers naar Bryce Canyon. Ook vandaag is het weer een verlaten gebied met bijna geen dorpen waar we langs komen. Ook vandaag is het weer wijds en uitgestrekt.
Er is wel een verschil met gisteren. Het is nu veel heuvelachtiger soms is het zelfs stijl.
En overal is het onherbergzaam.
We hoeven vandaag maar zo’n 120 mijl te rijden, maar toch doen we er langer over dan toen we naar Capitol Reef reden. Dat komt natuurlijk door dat het veel heuvelachtiger is. We doen het rustig aan en stoppen ook een paar keer onderweg om wat beter naar het landschap te kunnen kijken.
Ergens tussen Boulder en Escalante stoppen we wat langer. Er staan borden op de parkeerplaats die wat uitleg over de omgeving geven. De weg tussen Boulder en Escalante is in het kader van de werkverschaffing tijdens de grote depressie in de vorige eeuw aangelegd. Het is onvoorstelbaar dat voor die tijd, en dan spreken we over zo’n 75 jaar, de dorpen alleen maar via muilezels te bereiken waren.
Het koffiedrinken was heel leuk maar het krijgt nog wel een staartje. Als we weer even onderweg zijn horen we ineens een grote knal. Één van ons tweeën heeft vergeten het gas uit te zetten maar wel het glazen afdekplaatje op het gas gelegd. Het laat zich raden wat er gebeurde.
We rijden naar Ruby’s Inn Campground. Dat is een grote camping die net voor het park Brice Canyon ligt. Ruby’s Inn wordt ook wel Brice Canyon City genoemd. De grondlegger van dit bedrijf begon hier in 1916. Hij verhuisde naar Brice Canyon en hij was zo onder de indruk van de Canyon dat hij andere mensen wilde laten delen in die schoonheid. Nu is het big-business geworden met een camping, hotel, winkels etc.
Als we ons op de camping gesetteld hebben nemen we de Shuttle-bus naar het park. We stappen uit bij Inspiration Point waar we een prachtig uitzicht op de Canyon hebben met zijn Hoodoo’s. Een Hoodoo is een soort zuil of rots die geërodeerd is vanuit de kliffen die er waren. Er ontstonden zo openingen die doordat er water inkwam wat bevroor groter zijn geworden. Soms zijn er zelfs zogenaamde windows ontstaan.
Je hebt hier een prachtig uitzicht op deze Hoodoo’s maar het is heel lastig om de diepte weer te geven in een foto. De lucht is bewolkt wat het nog spectaculairder maakt.
We lopen van Inspiration Point over de Rim-trail terug naar het Sunset point ondertussen genietend van het uitzicht.
We raken niet uitgekeken op deze Hoodoo’s. Elke keer zie je weer andere vormen en andere kleuren. Als je een beetje fantasie hebt kun je er van alles in zien. Kortom het is magnifiek.
En natuurlijk groeien ook hier weer bloemetjes. Hanny legt een hele verzameling van fotos aan van allerlei planten en bloemen die er groeien.
Het terrein is behoorlijk heuvelachtig en soms is het zelfs wat spookachtig door de kale bomen, de droge grond en de bewolkte lucht.
Op de volgende foto kun je aan de hand van de boom zien hoe hoog de rotsen zijn. Het is trouwens heel wonderlijk dat zo’n boom hier groeit.
Je kunt aan verschillende bomen zien dat er nog steeds erosie plaatsvindt.
We proberen vroeg naar bed te gaan vandaag omdat we morgen met zonsopgang een wandeling willen gaan maken.
Op deze camping heeft Hanny weer goed bereik met de Amerikaanse telefoonkaart. Er zijn verschillende open WIFI connecties maar allemaal behalve bij de receptie zijn ze steeds overbezet.
Het is fijn om weer met het thuisfront in contact te komen. Via WIFI bellen we met de groep van Arie en we horen van Mirjam dat ze zojuist een nieuwe baan heeft gevonden. Goed nieuws.