Vandaag is het alweer de laatste dag dat we in Zwitserland zijn. We hebben deze vakantie heel veel gedaan, maar toch is de tijd omgevlogen. Dit wordt een bijzondere dag omdat we de laatste wandeling gaan maken, maar we willen ook een bijzondere wandeling maken. Om kwart over 5 staan we op, zodat we om kwart voor 6 van de camping kunnen vertrekken. We lopen naar het station in Filisur en van hier gaan we met de trein naar Bever, waar we overstappen op de trein naar Cinuos-Chel.

Cinuos-Chel is een bekende plaats voor ons omdat we er zowel in 1998 als 1999 op vakantie zijn geweest. We hebben toen gekampeerd op camping "Chapella" vandaar uit hadden we een mooie wandeling in het dal Susauna wat tegenover de camping ligt. We willen vandaag in Cinuos-Chel starten en dan via Val Susauna naar Alp Funtauna lopen waar de marathon langsvoerde. Vanaf dit punt willen we de route van de marathon terug lopen naar Bergün.

Uit de trein zien we de camping al liggen bij Cinuos-Chel, alle herinneringen en emoties komen weer boven.

We arriveren om 5 over half 8 in Cinuos-Chel en lopen eerst naar de camping, die nog in diepe rust ligt. We lopen het dal Susauna in en raken weer onder de indruk van de rust en de eenvoud van dit dal.

 

Na een paar uur lopen en een heerlijke rustpauze komen we bij Alp Funtauna aan. We besluiten om niet de korste route naar de Keschhütte te nemen, maar eerst richting de Scalettapas te lopen en dan vlak voor die pas de panorama trail te nemen die ook naar de richting van de Keschhütte gaat.

De beklimming van de Scalettapas is nu heel anders dan op zaterdag tijdens de marathon, maar het blijft een pittige aangelegenheid. Op de volgende fotos is goed te zien dat het een echt bergpad is.

De panoramatrail is een pad wat op een hoogte van ongeveer 2500 meter ligt en wat in de richting van de Keschhütte loopt.

  

 Na een uurtje lopen op dit pad dalen we af naar het dal links van ons. Vanaf hier begint de beklimming naar de Keschhütte

 

Bij de hut aangekomen nemen we een half uurtje rust met een heerlijke kop soep voor we de afdaling richting Chants inzetten. We kiezen het pad wat op de bordjes staat aangegeven, dit is echter niet het gemakkelijkste pad maar een steil en onherbergzaam pad. Na veel moeite komen we in Chants aan.

Dat het een zware wandeling is, is goed te zien aan de volgende foto. Wanneer we net aan de afdaling naar Chants zijn begonnen gaat één van Hanny's schoenen kapot. Dat loopt lastig, maar gelukkig is het op de laatste dag gebeurd.

 

De lucht wordt donkerder en we zetten er stevig de pas in om voor de bui in Bergün te zijn. Dat lukt net. Om kwart over 5 komen we in Bergün aan, precies op het moment dat het begint te regenen en te onweren.

Dit was een prachtige wandeling maar wel ongelofelijk zwaar daar we bijna 10 uur onderweg zijn geweest. Kortom een waardige afsluiting van de vakantie.

Op de wandelkaart van Bergün en omgeving is te zien dat we nog maar een fractie van alle wandellingen hebben gedaan. Een reden om te overwegen om op een ander jaar nog eens terug te komen.