Vandaag wordt het mijn negende kustmaraton, Ik vind het nog steeds jammer dat ik de eerste twee edities gemist heb, maar toen was ik nog niet zo'n fanatieke hardloper. Dit jaar ben ik begin augustus begonnen met trainen voor de kustmarathon. Zowel in augustus en september heb ik zo'n 200 km gelopen. Dus in totaal als voorbereiding 400 km gelopen. Tot die voorbereiding behoorden 3 trainingen van langer dan 30 km. Ik heb het gevoeld dat ik er klaar voor ben, maar uit ervaring weet ik dat ik eigenlijk iets te kort heb getraind.

Daarbij komt nog dat het hoog water is als wij het strand van Vrouwenpolder naar Oostkapelle lopen. Dat is altijd lastig. Bij de start wordt ik geinterviewed door een verslaggever van Radio Zeeland, leuk maar heb het zelf natuurlijk niet kunnen horen.

Dit jaar zijn alleen Ankie en Hanny er om ons aan te moedigen. De eerste plek waar ze staan is bij 'Neeltje Jans'. We hebben er dan zo'n 10 km opzitten. Als eerste komt Klaas langs. Klaast loopt zeer geconcentreerd zijn wedstijd. Een week of drie geleden leek het erop dat Klaas moest afhaken door een blessure, maar gelukkig is hij helemaal hersteld. 

Henk komt als tweede langs. Henk is weer helemaal in vorm en loopt vandaag ouderwets.

Het is vandaag ook pittig omdat het vrij warm is en een hoge lucthvochtigheid. Dat betekent veel zweten. Geukkig zijn er genoeg verzorgingsposten en heb ik mijn eigen voorraad energiedrank bij me. Het eerste deel van de marathon is het belangrijk om voldoende energie op te nemen. Naast de energiedrank bestaat mijn menu uit: dadels en energierepen. Hanny heeft wat volle flesjes meegenomen zodat ik even kan wisselen.

De eerste 19 km gaan heel soepel. Ik loop een tijdje met Henk op, maar laat hem gaan want ik wil me absoluut niet forceren. Dat doe ik door 'op mijn hartslag te lopen'. In mijn geval betekent dat; zorgen dat mijn hartslag onder de 160 blijft. Ik voel dat ik met Henk mee kan, maar doe het niet omdat dan mijn hartslag omhoog gaat. Dat kun je gerust doen op een korte afstand maar als je 42 km hebt te gaan is het niet verstandig om in het begin snel te gaan.

Ik loop het eerste deel "op muziek". dat betekent dat ik Canto Ostinato van Simeon ten Holt, in een bewerking van Toon Hagen voor orgel op mijn MP3 speler heb staan. Deze muziek stimuleert me een geeft rust tegelijk.

Het strand is loodzwaar vandaag. De ruim 6 km van Vrouwenpolder naar Oostkapelle gaat over alleen maar mul zand omdat het hoog water is. De snelle lopers hebben het beter getroffen, dan is het water nog niet op zijn hoogste punt en is het strand harder.

Ik besluit ook hier om me niet te forceren. Het kost me ondanks dat heel wat kracht en ik verlies hier een hoop tijd. Mijn tempo zakt van 5.30 min. per km naar zo'n 7.30 – 8 minuten per km. Ik ben dan ook blij als ik het strand af kan. Hier staan Ankie en Netty. Hun aanmoediging doet mij goed.

Met Berend Jan gaat het tot het einde van het strand goed. Later krijgt hij weer opnieuw problemen met zijn maag.

Na het strand gaat de tocht verder naar Domburg via de duinen.  Vanaf hier kan ik weer lekker doorlopen. Het voorzichtige lopen in het begin betaalt zich nu uit. Ik kan het tempo weer wat opvoeren en loop hier ondanks de duinen een lekker tempo: tussen de 5.30 en 6.00 min. per km. Het gaat echt lekker. vanaf nu haal ik alleen maar mensen in.

Vanaf Westkapelle wordt weer echt zwaar omdat het pad hier behoorlijk stijgt. Gelukkig kan ik steeds blijven hardlopen. Dat is andere jaren wel anders geweest.

Klaas finisht onder de 4 uur en zoals hier ook te zien is, loopt hij ook aan het eind nog zeer geconcentreerd.

 Henk heeft er ook vlak voor de finish nog echt lol in.

 Met uizondering van het strand heb ik heel lekker gelopen vandaag. Het is de eerste keer dat ik hier zonder veel verval gelopen hebt. Het tweede deel ging niet veel langzamer dan het eerste deel.

Op de website van Marathon Zeeland zijn alle uitslagen in detail te zien. Het valt me op dat ik ondanks mijn 55 jaar toch ook in het totaal klassement bij de eerste helft van de deelnemers ben gefinished.

Berend Jan heeft het de laatste kilometers vanaf Westkappele zwaar gehad doordat hij opnieuw last van zijn maag kreeg. Ik kan me voorstellen dat hij overweegt om te stoppen met het lopen van marathons. Het moet wel een feest blijven en geen last worden.

De traditionele groepsfoto mag natuurlijk niet ontbreken.

Tot slot heb ik een overzicht gemaakt van de tijden per km. Hier is goed te zien wat de impact van het strand was. De laatste 5 km zijn wederom zwaar omdat hier nogal wat hoogteverschil is. De grafiek laat goed zien dat ik niet echt veel verval heb gehad tussen het zwaardere laatste stuk (vanaf het strand) en het gedeelte tot aan het strand.

 
Enkele links: