Normaal beginnen we de zondag (ook in de vakantie) altijd met de kerkdienst, na het ontbijt. Dit keer doen we het andersom. We gaan eerst een wandeling maken en vanavond naar een kerkdienst luisteren. Dat doen we omdat het vanochtend mooi weer is en er lager op de dag regen kan komen.
Na de rustdag van gisteren wordt het nu tijd voor een serieuze wandeling. We besluiten daarom naar de “Lacs de Fenetre” te lopen. Dat zijn een paar meertjes die op zo’n 2500 meter hoogte liggen. Om de wandeling niet al te zwaar te maken rijden we eerst met de auto naar een parkeerplaats net voorbij het dorpje Ferret. Dit is het laatste punt in ons dal waar je met de auto mag komen.
De wandeling is te zien op het onderstaande kaartje. Met de pijltjes is de route aangegeven.
Het is een prachtige wandeling. We moeten zo’n 700 meter stijgen, maar vooral in het begin gaat het vrij geleidelijk. Het uitzicht is prachtig doordat het hier open is. We lopen geen enkele keer door een bos.
We verbazen ons elke keer weer over de hoeveelheid water die naar beneden komt. Het zijn steeds kleine stroompjes, maar ze storten zich met een machtig geraas naar beneden.
Vlak voor we bij de Lacs zijn, steken we nog een stuk sneeuw over.
Bij de meren aangekomen houden we bij het eerste meer een korte pauze en daarna lopen we door naar het tweede meer, waar het een stuk rustiger is. Het uitzicht is hier fantastisch, zowel het uitzicht over het meer maar ook de omgeving. Een deel van de foto’s is hier onder te zien.
Deze wandeling hebben we 19 jaar geleden ook een keer gemaakt toen we met de kinderen en Huib en Jannie en hun kinderen hier waren. Toen waren we nog jong en liepen we nog een stuk verder. Een kort stukje uit het verslag van 2000 volgt hieronder.
Woensdag 19 juli.
Deze dag zijn we vroeg opgestaan om een lange wandeling te gaan maken. Met de auto naar een parkeerplaats voorbij Ferret gereden. De wandeling ging ruim anderhalf uur steil omhoog naar Lac de fenetre. We zijn gestegen van 1700 m. naar ongeveer 2300 m. Het uizicht was boven prachtig, maar het was er wel koud. Na een pauze gingen we verder stijgend door weilanden richting Tête de la Fonteine. Na gestegen te zijn tot ongeveer 2700 m. begon de oversteek naar de andere kant van de berg. Het was fantastisch, over rotsen, stenen, door sneeuw. Hierna begon de steile afdaling. Soms was het meer naar beneden klauteren.
Na thuiskomst drinken we een biertje en daarna de warme maaltijd. Na de koffie luisteren we met zijn vieren naar een kerkdienst van vorige week zondag waar Cock Kroon uit Barneveld voorging (in de Goede Herderkerk). In de dienst stond Psalm 130 centraal. Hoe diep je ook in de put kunt zitten, Gods liefde is altijd dieper en wil je altijd dragen. We spreken daarna nog een tijdje verder over deze dienst. We gaan pas om half 12 naar bed, maar ja dat geeft niet want morgen kunnen we uitslapen want er is regen op komst.